|
Ten dział może niektóre osoby zniechęcić do hodwli dużo tu o chorobach i zagrozeniach. Choroby nie zdarzają się zawsze i wszystkim, jednak kazdy powinien być czujny, pamiętać o czychającym zagrożeniu i być na nie przygotowanym.
Jeżeli twoje Pawie chorują, zachowują się dziwnie, zobaczyłeś objawi otępienia. Koniecznie skontaktuj się z weterynarzem, jeżeli nie masz jeszcze doświadczenia w hodowli koniecznie porad się specjalisty. Porada na pewno nie będzie drogo kosztować. Oczywiście zdarza się, że twój lekarz weterynarii nie będzie Ci w stanie pomóc, np. nie ma wystarczającej wiedzy na hodowli ptaków ozdobnych lub brakuje mu doświadczenia wtedy pozostaje druga droga: Poradzenie się innych znajomych hodowców lub jeżeli takowych nie ma lub rozkładają ręce konieczna jest rejestracja na forum hodowców. Najlepsze Polskie forum hodowców znajduje się pod adresem: forum.bazanty.pl, warto czytać pytać i brać udział w dyskusji.
Oto kilka moich porad:
Jeżeli pawie chorują a potem najczęściej zdychają, choroba objawia się ogólnym otępieniem i osłabieniem. Pawie coraz bardzie opadają z sił.
Przyczyna może tkwić w chorobie:
Pawie są bardzo wrażliwe na rzęsistkowicę, choroba ta szybko u nich postępuje i równie szybko prowadzi do śmierci ptaka. Objawami tej choroby jest ogólne otępienie i osowiałość. Pawie mogą słabo chodzić i wręcz powłóczyć skrzydła. Ogólnemu osłabieniu towarzyszyć mogą żółtawy katar i związane z tym trudności z oddychaniem. Leczenie jest raczej skuteczne, jeżeli choroba zostanie szybko rozpoznana. Ptakom należy podawać lek zgodnie z zaleceniami weterynarza. Może być to Avimetronid, dawkowanie 3g na litr wody przez 10 dni. W początku leczenia można podać odpowiednio silniejszy roztwór bezpośrednio do dzioba.
Syngamoza
Choroba ta objawia się jakby dusznościami, Pawie łapczywie łapią powietrze jakby oddychały i brakowało im tlenu. Częstym objawem jest machanie dziobem i kichanie. wyranie wskazujące, iż chcą wyrzucić coś z górnych dróg oddechowych lub po prostu coś wyksztusić. Choroba ta nazywana jest potocznie robaczycą, wywoływana jest przez małe robaki : osiągające długość około jednego centymetra syngamozy. Zaleca się regularne odrobaczanie ptaków najlepiej 2 razy w roku wiosną i jesienią. Leków na robaczycę jest kilka rodzaji, wiele z nich można podawać profilaktycznie. W dobrze prowadzonej hodowli schorzenie to nie powinno stanowić zagrożenia. Regularne działania profilaktyczne są konieczne, gdyż zarodniki mogą i bardzo często są przenoszone przez dzikie ptaki, których nie sposób uniknąć. Jeżeli choroba wystąpi konieczne jest szybkie podanie leku bezpośrednio do dzioba. Dawkowanie przeliczane jest zazwyczaj na wagę ciała i szczegółowo opisane na opakowaniu. Z dostępnych leków można użyć np Ivomec lub Levimasol.
Mykoplazmoza
Mykoplazma jest chorobą powszechnie występującą, zakażenie tą groną chorobą często jest przyczyną dużych strat hodowlanych. Mikoplazmoza dość często atakuje bażanty i ptaki ozdobne takie jak pawie, kury ozdobne. Ta bakteryjna choroba powodowana jest przez inwazje bakterii z rodzaju Mycoplasma. Bakterie te przechodzą liczne mutacje i aktualnie udało się wyodrębnić ponad dwadzieścia gatunków. W zależności od gatunku choroba objawia się w różny sposób. Dwie najważniejsze odmiany to Mycoplasma gallisepticum i Mycoplasma meleagridis. Pierwsza objawia się zmianami worków powietrznych i górnej części układu oddechowego. Druga atakuje stawy i objawia się stanami zapalnymi pochewek ścięgnowych, odmiana ta nie jest jednak często spotykana u bażantów.
Mycoplasma gallisepticum to najbardziej rozpowszechniony gatunek mycoplasm, powoduje zachorowania głównie u drobiu grzebiącego, zdarza się jednak, że nie omija ptaków wodnych. Zakażenie tymi bakteriami objawia się chronicznym nieżytem dróg oddechowych, zapaleniem zatok i zmianami worków powietrznych. Atakom tej choroby towarzyszą zazwyczaj wycieki z nosa i oczu. Stany zapalne zatok i błon śluzowych mogą powodować nawet całkowite zasłonięcie oczu.
Zakażenie chorobą nie pozostaje bez znaczenia na zachowanie ptaków, zainfekowane ptaki podobnie jak przy innych schorzeniach staja się ospałe i osowiałe, sprawiają wrażenie jakby drzemały, trzymają się z dala od reszty ptaków przebywając bez ruchu w ukryciu lub na uboczu. Kiedy zakażeniu towarzyszy obfita wydzielina z nosa, ptaki sprawiają wrażenie jakby kichały, także kręcąc głową próbują wyrzucić odkrztusić zalęgającą wydzielinę.
Mykoplazmoza jest chorobą bardzo zakaną, przenosi się drogą powietrzną i pokarmową, zakażenie jednego ptaka szybko rozprzestrzenia się na całe stado. Bakterie obecne są w nasieniu koguta i występują w jajku powodując zakażenie piskląt.
Mykoplazmoza nie powoduje bardzo licznych strat w pogłowiu, jednak infekcji towarzyszą inne choroby które atakują osłabione organizmy ptaków, częste biegunki. Leczenie nie jest trudne, terapii lekowej należy zawsze poddawać całe stado gdyż wystąpienie objawów choroby u jednego ptaka daje praktycznie stuprocentową pewność, iż inne osobniki mające z nim kontakt też zostały zainfekowane. Z racji tego, iż tak jak każda choroba mykoplazmoza atakuje w momencie osłabienia odporności czyli jesienią i zimą, dlatego też wielu hodowców profilaktycznie podaje leki jesienią w celu zmniejszenia ryzyka zachorowania. Najpopularniejszym lekiem stosowanym na opisywane schorzenie jest lautecin, z lekiem należy podawać dodatkowo witaminę A.
Robaczyca Jelitowa
Profilaktyka polega przede wszystkim na utrzymaniu wolier i całej fermy w odpowiedniej czystości i higienie. Należy dążyć do maksymalnej likwidacji ródeł zakażenia przez zorganizowane odkażanie nawozu. Podstawą jednak jest unikanie kontaktu dzikich ptaków i naturalna eliminacja dżdżownic przez zakwaszanie podłoża. Bardzo wskazana, wręcz pożądana jest okresowa wymiana wyścielenia wolier. Najbardziej sprawdza się 10-cio centymetrowa warstwa piasku, która jest higieniczna, łatwo przepuszczalna i bezproblemowa do wymiany. Dodatkowo mimo wyżej wymienionych zabiegów konieczne jest okresowe odrobaczywianie, polegające na podawaniu leków wczesną wiosną i jesienią. Odrobaczywienie wiosenne pozwala ptakom na dobre przygotowanie się do toków i niesienia jaj, natomiast jesienne wzmacnia przed okresem zimowym. Duża część hodowców wierna jest profilaktyce naturalnej. Doskonale sprawdza się w tym celu czosnek, który podawany w posiekanych kawałkach raz, 2 razy w tygodniu wzmacnia bażanty i praktycznie niweluje ryzyko wystąpienia glistnicy. Dodatkowo zalecane jest podawanie naturalnych środków ziołowych dostępnych w sklepach weterynaryjnych i gołębiarskich. Można stosować też zioła tradycynje np.: wrotycz, piołun i tymianek.
Leczenie jest proste i nie nastręcza większych trudności. Jedynym problemem jest podanie leku w odpowiednich proporcjach. Leki przygotowane są do podawania z paszą lub wodą do picia. W przypadku wody ptaki niechętnie ją piją mając dostęp do innych jej ródeł: kałuze, rosa. Podając specyfiki z pokarmem nigdy nie mamy pewności, iż każdy ptak skonsumował odpowiednią ilość preparatu. Najlepsze rezultaty przynosi podawanie leku w roztworze wodnym bezpośrednio do wola. Przy tej metodzie mamy pewność, iż każdy ptak otrzymał odpowiednią dawkę. Na rynku dostępnych jest wiele leków, jednak najbardziej chwalonym, charakteryzującym się szeroką skalą bezpieczeństwa jest Levimasol. Jego 8% roztwór zalecany jest do dawkowania: 0,5g na kilogram masy ciała. Lek ten bardzo łatwo się rozpuszcza, a roztwór wodny jest łatwy do dawkowania. Bezpośrednie podawanie leku do wola jest jak już wcześniej wspomniano najskuteczniejsze. Najłatwiejszy jest do podawania zagęszczony roztwór preparatu, który powinien być tak wymierzony by pojedynczy ptak otrzymał około 2 cm3 płynnego leku. rodek dozujemy bażantom za pomocą strzykawki dodatkowo zakończonej miękkim wężykiem długości około 5cm. Idealnie sprawdza się cewnik, który pocięty na kawałki starcza na długo, do kupienia podobnie jak strzykawki w każdej aptece. Cały zabieg powinien być przeprowadzony szybko w celu nie narażania ptaków na niepotrzebny stres. Przy podawaniu należy unikać zbytniego
odchylenia głowy Pawia do tyłu co może powodować zakrztuszenia. Przy okazji tego zabiegu można wykonać inne prace inwentarski, zasypywanie przeciwko pasożytom zewnętrznym itp.
Bardzo grona dla Pawi jest ptasia odmiana grulicy, bardzo trudna do opanowania i praktycznie niemozliwa do wyleczenia, jest chorobą bardzo długo się rozwijającą i prowadzącą do wycieńczenia i śmierci zainfekowanego Pawia. Jako że przenoszona jest przez prątki grulicy głównie w kale ptaków, konieczne jest dezynfekcja specjalnymi środkami zabijającymi prądki np. środkiem o naziw PeraVir. Bardzo dobrym i skutecznym.
Niestety chorób które mogą spaść na naszą hodowlę jest znacznei więcej, może w przyszłości znajdzie się tutaj miejsce na opisanie następstw niedoboru witamin i minerałów, grzybic, zatruć .
|
